Chcąc chronić drzwi przed uszkodzeniami użytkownik zdecydował się na montaż odbojnika ściennego z amortyzacją ( skok amortyzacji 18 mm ) typu PRESTIGE VI. Plusem takiego montażu w porównaniu do montażu do kostki jest to , że w przypadku odśnieżania, odbojnik ten nie będzie stanowił przeszkody oraz nie ma ryzyka ”potykania”. Należy także wskazać wadę takiego rozwiązania, którą jest to ze styk skrzydła drzwi z amortyzatorem nie jest w punkcie nie wytwarzania się siły przeciwwagi. Jednak biorąc pod uwagę to, iż ważniejszym celem jest to aby uniknąć potykania, to rozwiązanie zdecydowanie jest lepsze niż zamontowanie odbojnika sztywnego albowiem amortyzacja styku skrzydła drzwi powoduje że na zawiasy tak mocno nie działają siły przeciążeniowe. Znaczącą zaletą tego typu odbojnika jest także to, że można ustawić kąt ramienia, który zapewni równoległy styk skrzydła drzwi w przypadku różnego kąta rozwarcia skrzydła drzwi. 

UWAGA – DORADA MONTAŻOWA

Ważnym elementem montażowym jest ustawienie stopera gumowego tak aby jego styk był równoległy z skrzydłem drzwi, w przeciwnym razie amortyzator będzie działał „jednym bokiem” co nie jest wskazane dla prawidłowej pracy amortyzatora. Aby dobrze wykonać montaż należy najpierw ustalić miejsce montażu odbojnika z uwzględnieniem skoku amortyzacji w kontekście danych możliwości montażowych np. odległości drzwi mających styk z amortyzatorem do przeszkód: ściany/futryny/ narożnika muru/ elewacji itp. Inaczej wyjaśniając, trzeba uwzględnić długość skoku amortyzacji w taki sposób aby przy maksymalnym ugięciu amortyzatora (skok amortyzacji) drzwi w pewnym momencie ugięcia amortyzatora drzwi nie obijały/uderzały w/w przeszkody.

W pierwszej kolejności przykładamy stopę montażową do ściany i zaznaczamy jeden punkt- patrząc na przedłożony przykład otwór po prawej stronie – do wywiercenia otworu celem obsadzenia kołka montażowego lub szpilki gwintowanej montowanej na kotwę chemiczną. Następnie przykręcamy odbojnik – delikatnie palcami przykręcamy nakrętkę w przypadku obsadzania szpilki na kotwę chemiczną – i ustawiamy ( obracać w prawo lub lewo) go w taki sposób aby styk skrzydła drzwi był równoległy. Następnie zaznaczamy drugi punkt i wiercimy otwór. Najlepiej jeżeli otwór wywiercałoby się wkładając wiertło w otwór w stopie montażowej co zapewni nam to, że wiertło przy wierceniu „nie ściągnie” i ustawiony równolegle stoper gumowy do styku skrzydła drzwi się nie przestawi. W przypadku stosowania szpilki gwintowanej podczas jej obsadzania na kotwę chemiczną musi ona być dłuższa na tyle aby przyłożyć dwa kątowniki przykładając je w poziomie i pionie do ściany i obsadzanego pręta gwintowanego celem prawidłowego obsadzenia. Przy wkładaniu pręta gwintowanego do otworu z kotwą chemiczną należy go obracać. Nadmiar wyciśniętej kotwy usunąć szpachelką. Po stwardnieniu kotwy chemicznej można nałożyć stopę montażową i delikatnie przykręcić nakrętkę palcami po czym wywiercić kolejny otwór w wyżej opisany sposób i obsadzić szpilkę w kotwie chemicznej. Mocne dokręcenie stopy montażowej może nastąpić po pełnym utwardzeniu kotwy chemicznej- według instrukcji stosowania kotwy. W przypadku ściany z pustaków ceramicznych pręty gwintowane obsadza się na „ koszyczki” co zapewnia dobre umocowanie pręta lub można wywiercić otwór w który wprowadza się piankę i po jej pełnym utwardzeniu wierci się jeszcze raz otwór i następnie należy na wiertarkę nałożyć pręt który na końcu jest zakrzywiony jak haczyk – długość zakrzywienia około 5-8 mm i wprawiając haczyk w obroty wykonać kilkanaście ruchów po długość otworu w celu wybrania pianki za krawędziami otworów co po wprowadzeniu kotwy chemicznej sprawia jej bardzo dobre obsadzenie ( zdecydowanie lepsze niż montaż na koszyczki). Uwaga – po wykonaniu operacji „haczykiem” wskazane jest użyć wyciora drucianego poprzez obsadzenie go w wiertarce i wprowadzenie na obrotach do otworu. Po tej operacji należy otwór odpylić poprzez przyłożenie do otworu rury od odkurzacza i wciągnąć pył lub wprowadzić strumień powietrza z sprężarki. Wyżej opisany sposób można zastosować także przy montażu kołka rozporowego ale otwór musi być zdecydowanie większy od średnicy kołka rozporowego i po utwardzeniu kotwy chemicznej otwór wierci się jeszcze raz pod wprowadzenie kołka rozporowego.